Deze week was ik bij mijn moeder op visite. Ze vertelde dat ze een probleem had met haar email, van kpn, en dat ze het niet opgelost kreeg via de seniorenorganisatie waar ze lid van is.
Ze kreeg een vreemde melding iedere keer als ze email probeerde te versturen. Iets over een server en “relaying”.
Ze heeft een verouderd model iPad. Ze weet dat ze er geen bankzaken mee moet doen maar iets opzoeken of email lezen deed ze er tot november wel mee.
Ik vind het niet vreemd dat iemand die de zwart/wit TV nog geintroduceerd heeft zien worden dit soort behulpzame foutmeldingen niet begrijpt.
Er is in de tussentijd ook glasvezel aangelegd, zij dacht dat het daar iets mee te maken kon hebben.
Ze is naar een KPN winkel 8km verderop toe gefietst om daar om hulp te vragen.
Daar aangekomen heeft ze gevraagd waarom ze sinds november geen email meer heeft kunnen verzenden, en dat het iets met een mailserver te maken had. Ze heeft een afbeelding van de foutmelding laten zien.
Degene die haar hielp zag een iPad en begon direct over “naar de Apple store gaan”.
Ze heeft gezegd dat een mail server niets met Apple te maken heeft, wat ik al heel kien vind van iemand van 80, en dat Apple daar niets aan kon doen.
Toen werd het excuus “Het is wel een heel oude iPad, u moet een nieuwe kopen”.
Weer heeft ze volgehouden dat ze dan 800 euro armer zou zijn maar dat het probleem niet weg zou zijn omdat het niet aan het apparaat lag.
Enfin, een lang verhaal kort, er was een password veranderd om op de SMTP server in te kunnen loggen. Inderdaad niets wat op te lossen is door duurdere Apple producten te kopen.
Nu is mijn vraag: hoeveel had mijn moeder zinloos uit moeten geven aan nieuwe hardware voordat deze onkundige dame een scholing gekregen had? En hoe vaak komt het voor dat uw medewerkers hun onkunde vertalen naar zinloze extra kosten voor de klant?
Er is, helaas voor de snelle, gladde graaiers, nog steeds een generatie die gewend is met een probleem naar een fysieke winkel te gaan om het op te laten lossen.
Dit zijn wel de mensen die Nederland na de 2e wereldoorlog uit de stront hebben getrokken.
Ik vind het ronduit schunnig.
